|
MOEIZAME ARBEID
Wanneer
de winter, kind van ouderdom,
de
buik van het jaar, die gretig potverteert
op
wat met werken is bijeengebracht,
onderduikt,
en barre resten vorst
verdwijnen
bij de terugkeer van de lente
(begin
van alles, parel van het jaar!)
en
het braakland weer in oude glans herrijst,
als
klare lucht de wolken openbreekt
en
kruiden en bloemen op Zefiers zoete roep
hun
prille scheuten aan het daglicht brengen
-
lang lag alles in de bodem besloten,
het
ijzig witte duister ruimschoots beu -
als
bossen weer loof vertonen, bergen weer kleur,
als
weiland weer zo groen is dat het duizelt,
zie
dan mijn kruidenbed! Mijn lapje grond
op
het zuiden, pal voor de deur, geheel bezaaid
met
netels, vol met schadelijk, giftig spul!
Wat
moet ik doen? De zaak zit diep geworteld
en
stevig in en om elkaar vervlochten,
als
handige biezen matjes in een stal
voor
onder beurse, soppige paardenhoeven.
Niet
getreuzeld nu! Ik pak de schoffel
val
de luie kluiten aan, verniel
het
hele onkruid-stelsel dat er welig
tiert
en wied het hele zaakje los,
verwoest
de holen van de schuwe mol,
en
breng de pieren en de wormen boven.
Vervolgens
krijgt mijn border volop wind
en
zonneschijn, compact en strak in zijn houten
hekje,
ietsjes opgehoogd en hellend.
De
aarde wordt zorgvuldig omgewoeld,
en
krijgt een volle deklaag vette mest.
We
kweken kruiden deels met zaad en deels
met
oude stekjes uit een vorige jeugd
HET WERK VAN DE NIJVERE TUINIER
En
dan sproeit soms een voorjaarsregen zacht
op
het klein gewas en laat de maan zijn schijnsel
weldadig
vallen op het prille groen.
Maar
soms, wanneer het droog en dauwloos blijft,
draag
ik, bezorgd om dorheid en benauwd
voor
schade aan de tere weefsels, liefdevol
emmers
helder water aan en giet ze
eigenhandig
druppelsgewijze uit:
ik
wil geen grote gutsen vocht, waardoor
het
aangebrachte zaad weer weg zou spoelen!
En
zo bekleedt het tuintje zich al snel
met
kleine kiemen. En hoewel het deels
verstoft,
bij het afdak, lucht- en regenloos,
en
deels verregent en de zon verjaagt
waar
een hoge muur het sterrenlicht blokkeert,
toch
heeft het nooit het toevertrouwde zaad
beschaamd
en zonder hoop op bloei verborgen.
Integendeel,
wat vrijwel droog in kuiltjes
wordt
gestopt schiet als herboren weer
omhoog,
draagt vrucht, met nieuwe kracht bezield!
Nu
komt het aan op dichtergaven, kennis
en
bevlogen taal, om alles van die oogst
met
name te noemen, in alle geuren en kleuren:
dan
krijgt het kleine goed een grote eer.
SALIE
Vooraan
prijkt op de eerste rij de salie,
geurig,
sterk en prima om te drinken.
Hij
werkt probaat bij tal van mensenkwalen
en
blijft om zijn verdiensten immergroen.
Maar
hij kampt met burgerkrijg: de nieuwe uitgroei
dreigt
de rest te verstikken, oude stronken
botweg
af te knijpen, en dient gesnoeid.
WIJNRUIT
Het
lommerrijke bed wordt hier omkranst
door
frisse ruit. Zijn kleine blaadjes werpen
smalle
plukjes schaduw en laten wind
en
zon tot onderin de stengels komen.
Reeds
licht beroerd geeft hij zijn geuren vrij.
Hoewel
dit kruid op vele krachten boogt
is
"tegengif" zijn meest geliefd gebruik:
het
drijft de kwade sappen uit het lijf.
|
